Beethoven Virus

Oncelikle sozlerime baslamadan once siz su linkteki videoyu bi seyredin. Youtube’da bulamadigimdan direkt facebook linkini vermek zorundayim.
http://www.facebook.com/video/video.php?v=85731164946&ref=mf

Bu arka planda calsin, konuya motive eder belki sizi 😛

Ilginctir simdi konuyu guncellemek icin geldigimde bu diziden burada bahsetmedigimi farkettim. Forum‘a yazmisim ama buraya usenmisim yine yazmaya. Neyse gecenlerde tamamen bitirdim -sonunda- diziyi. O yaziyi da derleyip buraya da gecireyim. Siz bu diziyi kaciran, yoksun kalan faniler de bulun seyredin.

Oncelikle sorumu tekrarliyayim; niye bir Allah’in kulu da cikip demiyor ki murat bu uzakdogulular sadece guzel film degil muthis diziler de cekiyorlar, bizlere sunuyorlar. Bos bos seyler seyredecegine ac da sunlara bir bak! Niye pintilik yapiyorsunuz, niye hep kendinize sakliyorsunuz anlamiyorum ki? Daha onceden oldugu gibi yine soyleyecek bir sozunuz yok di mi? Tahmin etmistim.

Normal sartlarda pek muzikal seyreden bir insan degildim. Ozellikle The Legend of 1900, Secret (Bu neng shuo de. mi mi) ve elbetteki Sweeney Todd:The Demon Barber of the Fleet Street ve August Rush ile birlikte muzikaller ayri bir yere sahip oldu bunyemde. Dahasi da var ama onlar merak edenler icin. Ne diyorduk muzikaller. Muzik kulturune sahibim diyeyem. Tipki filmlerde oldugu gibi muziklerde de bir parca midesizimdir. Onume ne gelirse, ne koyarlarsa dinlerim. -Tabi istisnalar da var, mesela gurultu patirti iceren bagiris cagirislarin had safhada oldugu metallica, rock vb turler benden uzak dursun- Ne diyorduk. Hah cok fazla muzik dinleyen biri degilim; degildim duzeltiyorum. Ne zaman ki bu muzikal denilen olaganustu seyle tanistim durum degisti. Simdi de salt olarak cok muzik dinlemesem de en azindan gorsellikle birlesmis her turlu muzigi dinlemeye gayret ediyorum. Hele ki bu muzik bunyesinde keman, piyano gibi enstrumanlari barindiriyorsa bunyeme verdigi keyif de bambaska oluyor. Neden bilmiyorum ama cok acayip bir etkisi var bende.

Konuya doneyim. Adindan da anlasilacagi gibi yine buram buram klasik muzik kokan bir dizi. Bir orkestranin hikayesini anlatiyor. Adini ilk duydugumda, muzige olan susuzlugumu gidermek icin bir bakayim dedim nasil birseydir su. Ilk bolumunu seyrettim; muzikal bolumleri cift cift olmak uzere. Sonrasinda bulabildigim 2. bolumunu de seyrettim bir solukta. Sonra derin bir soluk daha alip geri kalan 16 bolumunu daha seyrettim. Sonunda gonul birakmak istemese de o bizi birakti. 18. bolumile dizi sona erdi; damagimda biraktigi o leziz tadla birlikte. Ilk 6 bolumde yukselen bir grafige sahipti muzik acisindan. Orkestranin kurulusundan konser anina kadar muthis gitti. Konser olaganustuydu. Akabinde son bolume kadar inisli cikisli giden dizi son bolumdeki son konserle yine ust noktalarda veda etti. Bizler de Beethoven’in 9. senfonisini goz yaslari esliginde seyredip kalktik basinda. Bu gozyaslari esliginde seyretme kisimi da saka degil, gercek. Nedendir onu da bilmiyorum ama sulandiriyor gozlerimi feci halde. Gerek bu dizideki ilgili parcanin konser sahneleri gerekse de Copying Beethoven’da yine ayni senfoninin calindigi esnada olanlari dusununce toplum icinde duydugumda kacmam gereken bir muzik haline geldi. Yoksa tutamayacak kimse beni 😀 Zaten diziden sonra da hizimi alamayip Copying Beethoven’i tekrar seyrettim. Akabinde de winampin playlistinde en ust siralarda yer alir 9. senfoninin tamami.

Tavsiye ederim. Diziyi tavsiye ederim. Klasik muzik dinlemenizi tavsiye ederim. Hic olmadi su guzelim dizinin hatrina en azindan 9. senfoniyi ve william tell overture’unu acip dinleyin. Zaten eminim ki tanidik gelecektir size de.