Danbo: The Traveler ve Arkadaşları

Bu konuda kimseyi suçlamıyorum. Ancak illa ki suçlanması gereken birileri varsa bu kişiler de İnci ve Tunahan‘dan başkası değildir. Suç konusunda aralarında yüzdelik bir dağılım da yapamıyorum. Biri ayağımı bu bataklığa soktu diğeri ise beni daha da içeriye çekti.

Her şey İnci’nin bana Danbo‘yu vermesi/göstermesiyle başladı. İnternette daha önceden onlarca fotoğrafını görmüştüm. Kendisinin bir oyuncak olduğu konusunda bilgim vardı ama ötesi yoktu. “Aaa ne kadar da sempatik.” diyerek fotoğraflarına baktım ve unuttum.

Bir başıma aylarca Budapeşte’de tek göz odada yaşayacağımı tahmin etmiş olsa gerek, oda arkadaşı, yol arkadaşı olsun diye bir adet Danbo hediye etti bana.

Gerçi onu da tam olarak yaptı sayılmaz. Meğer bu Danbo sadece plastik bir oyuncak değil, aynı zamanda kartondan kes/yapıştır şeklinde yapılabilen bir “arkadaş“mış. Yemeğini “Kendin pişir, kendin ye!” şeklinde yiyen biri olduğumdan, yegane arkadaşımı da “Kendim kesip, kendim yapıştırdım.“

Ortalık biraz batsa da, zaman zaman “Bit artık!” nidaları eksik olmasa da oldukça keyifli bir süreç oldu. Bakıldığında oldukça basitmiş gibi dursa da aslında ne kadar fonksiyonel ve karmaşık olduğunu yaparken anlıyorsunuz. Hareketli kol ve bacak eklemleri, hareketli kafa gibi bir çok detayı mevcut.

Mutlaka ki orijinal plastik oyuncağı gibi olmuyor. Olmasın da; ruhsuz plastik malzemeden yapılmasın. Pinokyo’ya sahip olduğu ruhu yapıldığı ağaç verdi. Pekala bu kadar anlam yüklediğiniz bir şeyin, hayali de olsa, bir parça ruhu olsun. Kimbilir belki O da bir gün canlanır, sadece siz O’na konuşmazsınız, birlikte konuşursunuz.

Sonuç olarak, titiz bir çalışmayla çok güzel, her daim yanınızda, başucunuzda olan, sizin dırdırınızı çeken bir Danbo sahibi olabilirsiniz; tıpkı benim gibi!

Bu hikayemizin birinci bölümü.

Malum devir sosyal medya devri, devir her yaptığımız şeyi vakit kaybetmeden paylaştığımız, insanların gözüne gözüne soktuğumuz bir devir. Ben de bu noktada üzerime düşeni derhal yerine getirerek 4-5 saatlik çalışma sonucu kavuştuğum Danbo’yu hemen twitter’da paylaştım.

Zaten olanlar da bundan sonra oldu.

Sanki pusuda bekliyormuş gibi Tunahan hemen cevap yazdı. Mesajıyla birlikte bir de nispet yapar gibi oda arkadaşlarının fotoğraflarını paylaşmıştı: “Hepimizin yakından tanıdığı V for Vendetta’nın V‘si ve Futurama’nın hiç bir işe yaramayan ama müthiş yengeç dansı yapabilen doktoru Dr. Zoidberg‘ü (Şimdi imdb’den araştırırken farkettim. Zaten çizgi dizide karakteri dışlayıp duruyorlar. Karakter o kadar dışlanmış ki imdb’de Futurama‘nın sayfasında bile direkt adı yok!).

Bayılmıştım! Benim de olmalıydılar! Zaten çok geçmeden O da çıkarmıştı ağzındaki baklayı.

Ve bundan sonra hikayenin ikinci bölümü başlıyor.

Oldum olası “montaj” işine bayılmışımdır. Bir şeyleri birleştirmeyi seviyorum. Dönem dönem çeşitli maket/model işleriyle uğraşmıştım. Revell’in plastik araba-uçak modellerinden çok yapmıştım. Bir dönem ahşap gemi modelleriyle de uğraşmıştım. Sonra vakit darlığından, yer darlığından kaldı öyle. Hatta hala elimde, kutusu açılmamış yapılmayı beklen bir adet Ferrari 250 GTO modeli vardır. Bu karton maket olayı ise yeniden bu tür işlere zaman ayırabilmem için gayet motive edici gibi duruyordu.

Danbo, yukarıda da bahsettiğim gibi oldukça kapsamlı bir modeldi. Zira her tarafı hareketliydi. Sadece kesmek değil yapıştırmak da gerekiyordu. Tunahan’ın modellerinin de aynı şekilde olduğunu sanıyordum. CubeCraft‘tan “Hemen yapmalıyım!” dediğim 2-3 tane modeli indirip çıktılarını alıp koşa koşa eve geldim, kesip parçaları çıkarmaya başladım.

Tam da o dönemlerde ne zamandır ertelediğim Star Wars serisini yeni bitirmiş olmanın heyecanıyla ilk iki modelimi Darth Vader ve Storm Trooper olarak seçmiştim.

Bu modeller Danbo’dan farklıydı. Nispeten -ne nispeten oldukça- basitti. Sadece kesmek yeterli oluyordu. Yapıştırmaya gerek yoktu, iç içe geçen şekillerde yapılıyordu. Yine de gerek yapması gerekse de oturup seyretmesi oldukça keyifliydi. Sonra bu ekibe Steve Jobs dahil oldu. Ve tabii ki kaçınılmaz olarak V!

Tabii ki her şey bununla da sınırlı kalmadı. Bir kere başlayınca insan bırakamıyor kolay kolay. Tunahan’ın da ara ara gönderdiği linklerle farklı farklı siteler ve farklı farklı modeller de ortaya çıkmaya başladı.

Mesela bu model, BoxZet‘in serisinden bir tane. CubeCraft’tan daha farklı modeller var. Sadece karakter değil “Karakter ve Araç” şeklinde modeller mevcut. Üstelik stand ve kutusu da beraberinde geliyor. Ayrıca beyaz taslak bir araç da var. Pekala dilediğiniz gibi renklendirip kendi karakterlerinizi, araçlarınızı ortaya çıkarabiliyorsunuz.

Kendi karakteriniz demişken Foldable.Me‘den de bahsetmeden geçmeyeyim. Bunlar tam olarak _siz_oluyorsunuz. Fotoğrafınızı gönderiyorsunuz ve bir adet sizden karton maket hazırlayıp size gönderiyorlar.

Tabii bunlar basit modeller. Tunahan yine çıtayı bir adım daha yükselterek bana bir adet Back To The Future‘ın DeLorean modelini gönderdi. Göndermez olaydı demiyorum ama yapmasaydı iyiydi tabi. Zira sadece çıktıları almakla yetindim. Biraz başladım ama devamı gelmedi; zira cidden emek vermek oldukça fazla zaman ayırmak gerekiyor. Boş bir an kolluyorum bakalım.

Çıtayı yükseltmekten söz açılmışken Paper Replika‘nın sitesini de hatırlatıp sizi rahat bırakıyorum. Mesela şuradaki USS Enterprise Modeli’ne göz atarak başlayın, ondan sonra buyrun gelin yeniden konuşalım.

Şu an Danbo önderliğindeki ekip gittikçe kalabalıklaşmaya başladı ve kalabalıklaşmaya da devam ediyorlar.

Hal böyle olunca koca evin bir köşesini onlara ayırmak şart oldu. Zaten ben koca odanın ufak bir bölümünü kullanıyorum burada; var olsunlar da kalanı onların olsun!

Ekip