Panoramik fotograflari oldum olasi sevmisimdir, her ne kadar becerip cekemiyor olsam da. Ama ugrasmasi bile apayri bir keyif veriyor. Ozellikle kislarin kis gibi gecmedigi, ayni zamanda baharin, yazin guzelliginin de olmadigi su gunlerde cok daha iyi geliyor; en azindan disari cikmak icin sebep veriyor. Yoksa nedendir bilmiyorum ama elime makine alip disari adim atasim gelmiyor. Yaz gelse bortu bocegin pesinde kosturma firsati olacak ama kisin iste o “kis” olmayinca pek de birsey kalmiyor geriye. Veya ben artik “fotograf” denilen olgudan ilginc bir sekilde kopmus vaziyetteyim. Sanirim su aralar kafamda dolasan eldeki tum ekipmani satma fikrinin temel nedeni de?! Kulaga da pek hos geliyor aslinda…
Gerci konumuz bu degil ama. Ne zamandir tembellikten erteledigim ceviriye basladim. Aslinda Kasim-Aralik gibi baslamistim fakat okuldu, dersti, projeydi derken kaldi. Su an Panorama Factory‘nin yeni surumu de cikmisken yeniden basladim programin Turkce cevirisine. Insallah yine uzerime bi agirlik cokmez, miskinlik agir basmaz da 10-15 gune kadar biter su ceviri, yeni surumde yerini alir. Bu arada panoramik fotograflarla ilgilenenler icin de tavsiye ederim programi, bir denesinler mutlaka. Pisman olmayacaginiza eminim.
