Neye niyet neye kismet derler ya. Bu film de oyle oldu biraz. IMAX’in attigi 3D kazigindan sonra ilac gibi geldi film. Guzel filmdi ki aksi olmasi da dusunulemezdi zaten. Bi de guzel kilan baska etmenler de vardi ama neyse 🙂
Muzikal sevmeyen adama muzikal sevdirir bu Tim Burton. Cok cok iyi olmadigi surece, cok iyi bir koreografi ile desteklenmedigi surece (Chicago ve Hairspray gibi) veya siddetle tavsiye edilmedigi surece oturup Muzikal seyretmisligim yoktur. Aslinda birak muzikali film esnasinda konuya uygun olsa bile soylenen uzun uzuuun sarkilar zaman zaman canimi sýkmýþtýr. Ancak Sweeney Todd:The Demon Barber of the Fleet Street ‘de gorduk ki gayet guzel insani sýkmadan da muzikal seyrettirilebiliyormus. Insani sahnenin karsisina mihlayabiliyormus. Ben gayet keyifli buldum acikcasi sarkili bolumleri. Cok guzel kullanilmis. Ozellikle gecmisi anlattigi sahnelerdeki muzikler, sarkilar tabir-i caizse cuk diye oturmus. Yer yer normal konusmalari bile sarkilarla yapmalari bazen sýkýcý olabiliyordu kabul etmek lazim. En azindan benim gibi sabirsiz izleyiciler icin :ter: Zira hizli bir sekilde konusup bitirse de gorsek ne olacak diye catliyordum :ter: Ama inadina uzatiyordu, haliyle kil olmadim da degil biraz. Ama bu guzel oldugu gercegini degistirmiyor.
Isin muzikal kismini bir kenara birakirsak. Hem klasik bir Tim Burton filmi olmus hem de siradisi bir Tim Burton filmi olmus. Filmin genel atmosferi ve o donuk tonlamalar harikaydi. Makyaj, kiyafetler, mekanlar hepsi olaganustuydu ve filmin atmosferine harika bir bicimde uyuyordu. Johnny Depp ve Helena Bonham Carter’in performanslari harikaydi. Muthis bir ikili olmuslar, sesleri de oldukca guzelmis 😛 Makyajlari ve kiyafetlerini yukarida soyledim zaten yeniden ovmeme gerek yok sanirim 😛 Sonuc olarak kurgusuyla, gorselligiyle, etkileyiciyle harika bir Tim Burton filmi daha izleme serefine nail olduk.
Hani dedik ya hem klasik hem de siradisi bir Tim Burton filmi diye. Siradisiligi da biraz kanli olusundan, icerdigi bi parca siddetten geliyor aslinda. Su ana kadar, bu kadar bariz kan olan, bu kadar siddet iceren baska bir filmini seyretmemistim. Insan ne oldu bu adama yahuu demekten alamiyor kendini. Sanirim o da degisiklik olsun istemis, guzel de olmus. Her ne kadar kanli da olsa, cok siddet iceriyor gibi gorunse de aslinda degildi. Tamam boyunlarini kesiyor, kan akitiyor ama o kadar da siddet dolu degildi gibi geliyor bana o sahneler. Yani nasil diyeyim seyirciyi korkutacak, igrendirecek, tiksindirecek turden degildi. Amac seyirciye korku ve igrenclik asilamak olsaydi cok daha etkileyici yapilabilirdi ancak orada akan kan, kanin yapisi bile insani o kadar da etkilemiyordu; nice kanli filme gore. O yuzden o konuda da haksizlik yapildigini dusunuyorum filme.
Ozetlemek gerekirse, yine hayranlik uyandiran bir surelik de olsa Tim Burton ozlemimizi giderecek olan enfes bir filmdi. Herkesin gidip sinemada gormesi, o muthis atmosferi doya doya hissetmesi, o guzel sarkilari dinlemesi gerek.
